Kłopotliwy trzeci migdałek
Ma chronić przed infekcjami, czasem jednak z trzecim migdałem są same kłopoty. Zbudowany jest on z tkanki limfatycznej zawierającej komórki niszczące drobnoustroje oraz produkującej m. in. przeciwciała, czyli oznacza to, że są pierwszą bronią organizmu przed bakteriami i wirusami. Wraz z migdałkami podniebiennymi - bocznymi - stanowią tzw. pierścień Waldeyera. Migdałek gardłowy znajduje się w nosowej części gardła, dlatego też nie można go zobaczyć" gołym okiem"- znajduje się za podniebieniem miękkim i języczkiem do tyłu i do góry idąc po tylnej ścianie gardła.
„Przerost trzeciego migdałka występuje u dzieci w wieku 1-3 lat oraz 8-9 i obejmuje około 30% tej populacji" [Gryczynski 1996]. Przerost migdałka gardłowego najczęściej jest skutkiem procesów zapalnych - częste choroby powodują włókniste przerosty tkanki limfatycznej migdałka. Wówczas nie zmniejsza się on po przebytej chorobie, np. anginie czy infekcji. Najbardziej narażone na przerost migdałka są dzieci często chorujące, ze zmniejszoną odpornością.
Co może spowodować przerost trzeciego migdałka?
Przerost migdałka gardłowego prowadzi do wielu niekorzystnych zmian. Powiększający się stale lub okresowo migdałek upośledza drożność nosa - dziecko oddycha przez usta, chodzi z otwartą buzią, mówi przez nos, chrapie w nocy, skarży się na zmęczenie, ból głowy, ma problemy z koncentracją, częste katary.
Dzieci takie często stają się nerwowe, agresywne, są zmęczone – co jest efektem słabego dotlenienia w nocy i przeładowania krwi kwasem węglowym.Ponadto przerośnięty migdał może też zatykać część trąbki słuchowej, a wtedy do ucha środkowego nie dociera świeże powietrze i zaczyna gromadzić się w nim płyn. Często kończy się to zapaleniem ucha środkowego. Wielokrotnie dochodzi do niedosłuchu o typie przewodzeniowym. Odbiór dźwięków w tego typu przypadkach można porównać do odbierania przez osoby zdrowe dźwięków wytwarzanych przez źródła znajdujące się w pomieszczeniu za ścianą .
Oddychanie ustami , czyli nieprawidłowe, powoduje z kolei , iż powietrze wdychane jest suche i zimne (w jamie nosa powietrze jest nawilżane, ogrzewane i oczyszczane), przez co łatwiej dochodzi do infekcji w obrębie górnych dróg oddechowych. Dzieci oddychające ustami mają cały czas otwarte usta, a to powoduje zmiany w kościach twarzy, atonię mięśnia okrężnego warg - wyraz twarzy dziecka z rozrośniętym trzecim migdałem jest charakterystyczny i w medycynie zyskał miano „twarzy adenoidalnej" - to taki „gapowaty wyraz twarzy".
Niewłaściwe oddychanie może spowodować też wadliwy zgryz lub nawet nieprawidłowy rozwój podniebienia, a niesie to za sobą oczywiście konsekwencje związane z wadliwą wymową
Rozrost trzeciego migdałka zakłóca często rozwoju mowy. Mowa takiego dziecka jest „martwa, nie posiada normalnej barwy dźwięku. Jest to tak zwane nosowanie zamknięte- rhinolalia Clausa. [Iwankiewicz 1980]
Mowa u dziecka z nosowaniem zamkniętym jest często zamazana. Charakteryzuje się ona zmniejszeniem rezonansu nosowego podczas artykulacji głosek nosowych. np. podczas artykulacji głoska m brzmi jak b, mi jak bi, zmienione są również samogłoski; ą, która brzmi jak a, ę jak e.
Należy pamiętać, że nie zawsze możemy mieć styczność ze wszystkimi objawami, jako rodzice musimy być jednak czujni i bacznie obserwować nasze dzieci, a w razie wątpliwości niezwłocznie udać się do lekarza, najlepiej laryngologa, który być może zaleci wykonanie adenotomii, czyli usunięcia trzeciego migdała.
Opracowała: mgr Aneta Cinka
Literatura:
1.I .Styczek , Logopedia, PWN, Warszawa 1983
2.Skorek E.M., Oblicza wad wymowy, Warszawa 2001
3..E.M Minczakiewicz , Mowa, rozwój-zaburzenia-terapia., Kraków1997
4.E.M.Skorek, Oblicza wad wymowy, Warszawa 2001
5.B.Latkowski, K. Kosiek, M. Godycki-Ćwirko, Choroby uszu, nosa, jamy ustnej , gardła i kratani, 2008
|
Print