Listy do Rodziców dzieci z grupy I

gi-list

Drodzy Rodzice!
Z mylą o Was i Waszych dzieciach pragniemy przekazać wskazówki
w formie materiałów dodatkowych, aby pomóc wspierać działania
i wspomagać rozwój przedszkolaków. Zagadnienia związane są
z tematyką realizowaną w miesiącu lutym.

KOCHANA BABCIU! KOCHANY DZIADKU!

Rola dziadków w życiu dziecka jest bardzo ważna. Przebywanie z osobami starszymi oswaja przedszkolaka z upływającym czasem, uzmysławia mu różnice w funkcjonowaniu, zainteresowaniach i sprawności fizycznej oraz uczy szacunku.
Wprowadzamy w świat wartości: ja, samodyscyplina, szacunek, życzliwość…
Uczymy tego, co najważniejsze
• Doświadczenia emocjonalno-społeczne:
– przygotowywanie do życia w grupie społecznej przez nabywanie umiejętności formułowania swobodnych wypowiedzi, wdrażanie do zgodnej zabawy na ograniczonej przestrzeni, utrwalanie zasady, że mówi tylko jedna osoba;
– uświadomienie ważnej roli dziadków w życiu dzieci, budzenie szacunku i przywiązania do członków rodziny;
– wdrażanie do zachowania porządku w najbliższym otoczeniu;
– zwracanie uwagi na przestrzeganie reguł oraz zasad bezpieczeństwa;
– nabieranie wiary we własne umiejętności, pokonywanie nieśmiałości podczas występów.
• Doświadczenia sensoryczno-motoryczne i poznawcze:
– określanie stosunków łączących dziadków z rodzicami, używanie imion babci i dziadka;
– wdrażanie do uważnego słuchania i obserwowania, doskonalenie pamięci oraz spostrzegawczości wzrokowej i słuchowej, rozpoznawanie dźwięków i nazywanie przedmiotów, które je wydają;
– rozwijanie poczucia rytmu;
– ćwiczenie pamięci i kształcenie emisji głosu oraz poczucia rytmu;
– rozpoznawanie i nazywanie kształtów geometrycznych, odwzorowywanie kompozycji (mozaiki geometryczne);
– odbieranie i rozumienie treści przekazywanych przez mimikę, próby robienia miny radosnej i smutnej;
– kształtowanie umiejętności zdobienia przedmiotów;
– ćwiczenie pamięci;
– wdrażanie do oddychania prawidłowym torem oddechowym, rozwijanie pojemności oddechowej płuc, pionizacja języka, usprawnianie warg i policzków;
– rozróżnianie dźwięków cichych i głośnych, gra na instrumentach perkusyjnych cicho i głośno.
Jak wspierać dziecko?
Warto pomóc w przygotowaniach do spotkania z dziadkami w przedszkolu, ćwicząc z dzieckiem wiersze oraz zachęcając je do śpiewania piosenek na tę okazję. Jeśli dziecko będzie pewne, że zna swoją kwestię, łatwiej mu będzie wystąpić przed tak liczną i ważną publicznością.
Warto porozmawiać o… powinowactwie
Święto babci i dziadka może być dobrym początkiem do rozmowy z dzieckiem na temat pokrewieństwa. Warto np. obejrzeć zdjęcia i porozmawiać o rodzinie: o dziadkach, ciociach i wujkach (rodzeństwie rodziców), kim są dla dzieci, kim dla rodziców, gdzie mieszkają, jak się nazywają.
Warto poczytać…
M. Lobe, Babcia na jabłoni, Dwie Siostry
K. Lum, Co!?, Tatarak
R. Piątkowska, Dziadek na huśtawce, Bis
E. Skarżyńska, Babcia na hulajnodze, Nasza Księgarnia
Z. Stanecka, Świat według dziadka, W drodze

PANI KUCHARKA

Kuchnia jest dla dzieci fascynującym miejscem do zabawy. Zachwyca je wielość pojemników, różnego rodzaju łyżek, mieszadeł, produktów do zabawy i do jedzenia. Przedszkolaki, jeśli tylko da się im taką możliwość, chętnie pracują i pomagają w kuchni. Dodatkowo zawód kucharki, o którym była mowa w minionym tygodniu, urasta w oczach dzieci niemalże do rozmiaru magika, który z niczego wyczarowuje coś smacznego.
Wprowadzamy w świat wartości: ja, samodyscyplina, szacunek…
Uczymy tego, co najważniejsze
• Doświadczenia emocjonalno-społeczne:
– wdrażanie do porozumiewania się umiarkowanym głosem;
– przygotowywanie do życia w grupie społecznej przez nabywanie umiejętności formułowania wypowiedzi poprawnych gramatycznie, przestrzegania reguł zabawy oraz zgodnej zabawy wspólnymi zabawkami;
– zwracanie uwagi na przestrzeganie reguł oraz zasad dotyczących bezpieczeństwa.
• Doświadczenia sensoryczno-motoryczne i poznawcze:
– wdrażanie do uważnego słuchania, obserwowania i wykonywania poleceń, rozwijanie spostrzegawczości słuchowej;
– rozumienie określeń: na, za, obok, łakomy kotek, para, duży, mały;
– wzbogacanie słownika przez tworzenie zdrobnień oraz o nazwy zup;
– poznanie narzędzi pracy kucharki, dobieranie przedmiotów funkcjonalnie ze sobą powiązanych;
– doskonalenie sprawności manualnej;
– doskonalenie pamięci i spostrzegawczości wzrokowej;
– zapoznanie z wyposażeniem kuchni: kuchenka, piekarnik, patelnia, mikser;
– nazywanie urządzeń elektrycznych i określanie, do czego służą;
– kształcenie wyobraźni twórczej i poczucia rytmu;
– rozwijanie spostrzegawczości słuchowej – rozpoznawanie dźwięków i nazywanie przedmiotów, które je wydają;
– ilustrowanie ruchem treści wiersza;
– dostrzeganie różnic i podobieństw między garnkiem i rondlem;
– określanie cech wielkościowych i ćwiczenie umiejętności używania tych określeń; kształtowanie umiejętności klasyfikacji ze względu na wielkość oraz porządkowanie elementów od najmniejszego do największego, rozwijanie myślenia analityczno-syntetycznego;
– doskonalenie umiejętności liczenia z użyciem liczebników głównych i porządkowych;
– rozwijanie umiejętności stemplowania różnymi materiałami, uwrażliwienie na różnorodność faktur;
– usprawnianie ruchomych narządów mowy – warg, języka, policzków; pionizacja języka, poszerzanie wydolności oddechowej płuc, wydłużanie fazy wydechu, utrwalanie nawyku oddychania prawidłowym torem oddechowym;
– wdrażanie do umiejętnego korzystania z plasteliny.
Jak wspierać dziecko?
Zabawy w kuchni, jeśli da się tylko dziecku taką możliwość, w dużym stopniu mogą się przyczynić do jego rozwoju. Warto zaprosić malucha do przygotowywania wspólnych dań czy przekąsek – nawet niejadek chętniej spróbuje czegoś nowego, jeśli sam weźmie udział w przygotowaniach. Poza gotowaniem można z dzieckiem poeksperymentować (np. z sodą, octem i płynem do zmywania), umożliwić mu przesypywanie, przelewanie, ważenie, mieszanie, zmywanie, smakowanie – oczywiście wszystko pod czujnym okiem dorosłego.

Warto porozmawiać o… zasadach bezpieczeństwa w kuchni
Bardzo istotnym zagadnieniem jest bezpieczeństwo w kuchni. Warto przypominać dziecku, że w kuchni należy zachowywać szczególną ostrożność, zwłaszcza gdy używa się urządzeń elektrycznych, noża, gorących przedmiotów (czajnik, garnek). Dziecko powinno wiedzieć o niebezpieczeństwach związanych z używaniem tych przedmiotów i o tym, że tymi przedmiotami posługują się tylko dorośli.
Warto poczytać…
L. Collister, Smaczny pomysł. Gotowanie z dziećmi, Jedność
E. Dziubak, Gratka dla małego niejadka, Albus
A. Królak Ciasta, ciasteczka i takie tam, Dwie Siostry
E. Szeptyńska, Zarozumiała łyżeczka, Nasza Księgarnia

IDZIEMY DO FRYZJERA

Dorosłym wizyta u fryzjera kojarzy się z przyjemnością – masażem głowy i chwilą relaksu. Efektem jest wspaniała fryzura i dobre samopoczucie. Zupełnie inne zdanie mogą mieć na ten temat dzieci. Bywa, że te w wieku przedszkolnym są przekonane o tym, że obcinanie włosów boli – skoro rozczesywanie nie jest przyjemne, to jakie ma być cięcie? Przez cały tydzień dzieci zapoznają się z narzędziami pracy fryzjera, nazwami fryzur, akcesoriami używanymi do tworzenia fryzur oraz dekoracją salonu fryzjerskiego. Miały także okazję dzielić się własnymi doświadczeniami.
Wprowadzamy w świat wartości: ja, samodyscyplina, poszanowanie pracy kolegów
i koleżanek, uprzejmość…
Uczymy tego, co najważniejsze
• Doświadczenia emocjonalno-społeczne:
– wdrażanie do szanowania wytworów pracy kolegów i koleżanek;
– kształtowanie nawyku mycia rąk po zabawie i przed posiłkiem;
– zwracanie uwagi na przestrzeganie zasad bezpieczeństwa;
– wdrażanie do używania zwrotów grzecznościowych;
– pokonywanie lęku przed wizytą u fryzjera.
• Doświadczenia sensoryczno-motoryczne i poznawcze:
– rozumienie wyrazu fryzura;
– doskonalenie spostrzegawczości wzrokowej i sprawności manualnej;
– wdrażanie do uważnego słuchania;
– rozwijanie umiejętności budowania wypowiedzi zrozumiałej dla otoczenia;
– rozumienie określeń czasowych: na początku, potem, na końcu;
– wdrażanie do używania liczebników głównych i porządkowych w zakresie 1–3, układanie obrazków zgodnie z chronologią wydarzeń, wyznaczanie sumy w zadaniach inscenizowanych;
– kształcenie słuchu, poczucia rytmu i reakcji na sygnał;
– poznanie wyposażenia salonu fryzjerskiego, narzędzi i przyborów potrzebnych do pracy, posługiwanie się nazwami fryzur, grupowanie akcesoriów do włosów według rodzajów;
– doskonalenie spostrzegawczości słuchowej – kojarzenie dźwięku z przedmiotem;
– kształtowanie nawyku oddychania prawidłowym torem oddechowym, wydłużanie fazy wydechu, usprawnianie narządów artykulacyjnych na wyrazach onomatopeicznych.
Jak wspierać dziecko?
Zapewne w każdym domu znajdą się: szczotka, grzebień czy suszarka, a ponadto pianka do włosów, wałki, spinki, gumki itp. Te wszystkie rekwizyty będą potrzebne podczas zabawy w fryzjera. Przedszkolaki bardzo lubią wcielać się w różne role, więc taka zabawa na pewno przypadnie im do gustu. W ten sposób również słownik mowy biernej ma szansę wzbogacić mowę czynną, motywując malucha do używania nowych słów, a czas spędzony z mamą czy z tatą na zabawie w fryzjera z pewnością zacieśni relacje między nimi.
Warto porozmawiać o… zachowaniu u fryzjera
Salon fryzjerski jest miejscem użyteczności publicznej i jak w każdym takim miejscu obowiązują tu pewne zasady. Warto rozmawiać z dzieckiem na temat tego, co można, a czego nie można robić w salonie. Może się zdarzyć, że przedszkolak bardzo boi się wizyty u fryzjera (przyczyny mogą być różne). W ramach oswajania warto wybrać się do salonu przed planowanym spotkaniem, by przyjrzeć się pracy fryzjera. Raz przedszkolak może np. obserwować strzyżenie taty, a następnym razem być już w roli klienta.
Warto poczytać…
R. Ronne, Fryzjerka Ania, Egmont Polska
L. Schneider, Zuzia idzie do fryzjera, Media Rodzina
POZNAJEMY RÓŻNE SKLEPY

Dzieci systematyzowały i rozwijały swoją wiedzę o różnych rodzajach sklepów oraz uczyły się, w jaki sposób należy się w nich zachowywać. Tego typu wiadomości i umiejętności są niezbędne do życia i funkcjonowania w społeczeństwie. Przedszkolaki mogły się też wcielić w rolę sprzedawcy i klienta, wykorzystując w praktyce zdobyte informacje.
Wprowadzamy w świat wartości: ja, samodyscyplina, uprzejmość…
Uczymy tego, co najważniejsze
• Doświadczenia emocjonalno-społeczne:
– przygotowywanie do życia w grupie społecznej przez wdrażanie do zgodnej zabawy wspólnymi zabawkami oraz współpracy;
– kształtowanie nawyku mycia rąk po zabawie i przed posiłkiem;
– zwracanie uwagi na przestrzeganie reguł zabawy oraz zasad bezpieczeństwa;
– wdrażanie do kulturalnego zachowania się w sklepie.
• Doświadczenia sensoryczno-motoryczne i poznawcze:
– poszerzanie doświadczeń konstrukcyjnych, rozwijanie pomysłowości;
– wdrażanie do uważnego słuchania utworu oraz budowania wypowiedzi zrozumiałej dla otoczenia;
– doskonalenie pamięci i spostrzegawczości wzrokowej oraz sprawności manualnej;
– rozumienie wyrażeń: półka górna, dolna, środkowa;
– dostrzeganie różnorodności sklepów i ich specyfiki, poznanie nazw sklepów: spożywczy, apteka, z zabawkami, kwiaciarnia, kojarzenie nazwy sklepu z artykułami, które można w nim kupić;
– kształcenie poczucia rytmu i uwrażliwianie na dźwięki płynące z otoczenia, doskonalenie szybkiej reakcji na sygnał słuchowy, uczestniczenie w śpiewie zbiorowym;
– doskonalenie umiejętności grupowania elementów według rodzajów;
– poznawanie polskich środków płatniczych, rozumienie sensu kupna, sprzedaży i płacenia;
– doskonalenie liczenia, rozwijanie umiejętności posługiwania się liczebnikami głównymi i porządkowymi;
– ćwiczenia usprawniające język, szczególnie jego przednią część.

Jak wspierać dziecko?
Po całym tygodniu rozmów i zabaw związanych z kupowaniem i sprzedawaniem dziecko już wie, jak należy robić zakupy. Warto dać mu szansę, aby od czasu do czasu samo kupiło jakąś rzecz, oczywiście pod czujnym okiem rodzica. W drodze do sklepu warto przypomnieć o zwrotach grzecznościowych, porozmawiać o tym, co dziecko ma kupić, oraz wręczyć pieniądze. Tego typu trening uczy dziecko samodzielności oraz kształtuje odwagę.

Warto porozmawiać o… bezpieczeństwie w dużym sklepie
Od czasu do czasu wybieramy się z dzieckiem do supermarketu lub innego dużego skupiska ludzi. Warto porozmawiać z dzieckiem o zasadach, których zawsze trzeba przestrzegać
w takich miejscach, wytłumaczyć, dlaczego istotne jest, by nie tylko dorosły, ale także dziecko pilnowało rodziców / opiekunów, oraz ustalić, kto może pomóc w sytuacji, gdyby dziecko się zgubiło.
Warto poczytać…
S. Bauman, Na zakupach. Radzę sobie, Zielona Sowa
E. Eriksson, Mela na zakupach, Zakamarki
J. Guszta, M. Blaźniak, Sklepy, Ładne Halo