Drodzy Rodzice!
Z myślą o Was i Waszych dzieciach pragniemy przekazać wskazówki
w formie materiałów dodatkowych, aby pomóc wspierać działania
i wspomagać rozwój przedszkolaków. Zagadnienia związane są
z tematyką realizowaną w miesiącu kwietniu.
ZDROWE PRZEDSZKOLAKI
Lekarz to osoba, z którą przedszkolaki spotykają się bardziej lub mniej regularnie, jednak bez względu na częstotliwość wizyt u lekarza dziecko powinno wiedzieć, jak należy zachowywać się w jego gabinecie. Przedszkolaki poznają zawód lekarza, a także miejsce, w którym przyjmuje pacjentów, i narzędzia jego pracy. Dowiedzą się, że są lekarze specjaliści od różnych części ciała, np. oczu, gardła, zębów. Temat ten jest też wspaniałą okazją do zabawy i wcielania się w rolę lekarza.
Wprowadzamy w świat wartości: ja, samodyscyplina, szanowanie pracy innych…
Uczymy tego, co najważniejsze
- Doświadczenia emocjonalno-społeczne:
- kształtowanie nawyku mycia rąk po zabawie i przed posiłkiem;
- zwracanie uwagi na przestrzeganie zasad bezpieczeństwa;
- wdrażanie do szanowania wytworów pracy kolegów i koleżanek;
- odzwierciedlanie w zabawie własnych spostrzeżeń i doświadczeń;
- przygotowanie do życia w społeczeństwie przez wdrażanie do zgodnej współpracy w zespole oraz czerpanie radości ze wspólnej zabawy;
- kształtowanie właściwych postaw i zachowań podczas wizyty u lekarza.
- Doświadczenia sensoryczno-motoryczne i poznawcze:
- wdrażanie do uważnego słuchania utworu;
- poznanie pracy lekarza oraz narzędzi i przyborów potrzebnych mu do pracy;
- doskonalenie umiejętności budowania wypowiedzi zrozumiałej dla otoczenia;
- wzbogacanie słownika o wyrazy: pacjent, stetoskop;
- doskonalenie spostrzegawczości wzrokowej oraz koordynacji słuchowo-wzrokowo-ruchowej;
- usprawnianie ruchomych narządów mowy, utrwalanie prawidłowego toru oddechowego i nawyku mówienia na wydechu;
- wdrażanie dzieci do dbania o zdrowe ciało i zęby;
- rozwijanie orientacji w schemacie własnego ciała;
- wdrażanie do posługiwania się nazwami zawodów;
- ćwiczenie stosowania liczebników głównych i porządkowych, kształtowanie umiejętności wyznaczania sumy i różnicy liczb w zadaniach inscenizowanych;
- wdrażanie do umiejętnego poruszania się w kole wiązanym;
- rozwijanie sprawności ruchowej;
- rozwijanie umiejętności rysowania na różnych kierunkach płaszczyzn;
- rozumienie potrzeby spożywania produktów potrzebnych do zachowania zdrowia.
Jak wspierać dziecko?
Od najmłodszych lat należy kształtować w dziecku umiejętność dbania o siebie, o swoje zdrowie. Może to uchronić je przed infekcjami. Przypominajmy dzieciom o konieczności dostosowywania ubioru odpowiednio do pogody. Przedszkolak jest w dużej mierze zależny od dorosłych, dlatego warto wyrobić w nim nawyk mówienia o swoich potrzebach w sytuacjach, gdy np. jest mu zimno w ręce czy ma przemoczone buty. Na większość z tych spraw może zaradzić tylko dorosły, ale niektóre są w zasięgu możliwości dziecka, np. włożenie rękawiczek.
Warto porozmawiać o… planowanej wizycie u lekarza
Dzieci bardzo różnie reagują na wizyty w gabinecie lekarskim. O ile pediatra jest znanym dziecku lekarzem, to specjaliści raczej lub zupełnie nie. Warto porozmawiać z dzieckiem
o planowanej wizycie u lekarza specjalisty oraz opowiedzieć, co mniej więcej się będzie podczas tej wizyty działo. Taka wiedza uspokoi i przygotuje malucha na spotkanie z nowym lekarzem. Przypomnijmy dziecku, w jaki sposób należy zachowywać się w gabinecie lekarskim.
Warto poczytać…
- Kozera, Kiedy dorosnę, będę lekarzem, Agencja Wydawnicza Jerzy Mostowski
- Nożyńska-Demianiuk, U lekarza. Jaś i Pusia, Martel
- Piotrowska, Tupcio Chrupcio. Idę do lekarza, Wilga
- Schneider, Zuzia idzie do lekarza, Media Rodzina
WIOSENNY OGRÓD
Obcowanie z naturą uwrażliwia nas na jej piękno, a także pozwala nam wyciszyć się, uspokoić. Przyroda uczy nas też cierpliwości, wytrwałości i obowiązkowości. Musimy się nimi wykazać np. przy obserwowaniu włożonego do ziemi nasionka, z którego – m.in. dzięki naszej pielęgnacji – wyrośnie roślina. Przedszkolaki zapoznają się z zawodem ogrodnika oraz pracami, jakie wykonuje się w ogrodzie. Poznają też narzędzia ogrodnicze oraz ich nazwy.
Wprowadzamy w świat wartości: ja, samodyscyplina…
Uczymy tego, co najważniejsze
- Doświadczenia emocjonalno-społeczne:
- wdrażanie do porozumiewania się umiarkowanym głosem;
- kształtowanie nawyku mycia rąk po zabawie i przed posiłkiem;
- obserwowanie prac wykonywanych na działce przedszkolnej przez dzieci ze starszej grupy;
- rozumienie treści przekazywanych przez niewerbalne środki wyrazu: ruch ciała, gest;
- zwracanie uwagi na przestrzeganie zasad bezpieczeństwa oraz reguł zabawy.
- Doświadczenia sensoryczno-motoryczne i poznawcze:
- zapoznanie z pracami wykonywanymi w ogrodzie wiosną, rozpoznawanie i nazywanie narzędzi ogrodniczych;
- rozwijanie umiejętności budowania wypowiedzi poprawnej gramatycznie;
- wdrażanie do uważnego słuchania utworu;
- poznanie pracy ogrodnika – czynności, jakie wykonuje, oraz jego narzędzi pracy;
- ćwiczenie mięśni narządów mowy;
- doskonalenie pamięci, spostrzegawczości wzrokowej i sprawności manualnej;
- posługiwanie się wyrazami: łopata, grabie, motyka, konewka, ogrodnik, nasiona;
- rozumienie określeń: długi, krótki, para, nad, dobieranie w pary elementów różniących się długością;
- rozwijanie koordynacji słuchowo-ruchowej;
- odwzorowywanie układu złożonego z czterech elementów, ćwiczenie pamięci i spostrzegawczości wzrokowej;
- rozumienie określeń czasowych: na początku, potem, później, na końcu;
- kształtowanie umiejętności przeliczania, używania liczebników głównych i porównywania liczebności zbiorów;
- rozwijanie umiejętności cięcia oraz przyklejania elementów kompozycji;
- utrwalanie nawyku oddychania prawidłowym torem oddechowym, wydłużanie fazy wydechu, ćwiczenia narządów artykulacyjnych;
- poznanie wyglądu i zwyczajów kreta;
- różnicowanie wielkości: mały, większy, największy oraz duży, mniejszy, najmniejszy.
Jak wspierać dziecko?
Porównywanie wielkości to nie lada wyzwanie dla niektórych dzieci. Warto ćwiczyć tę umiejętność z dzieckiem także w domu. Porównywać można prawie wszystko: pieczywo, kubki, zabawki, kredki itd. Zachęcajmy dziecko, by określało, która z rzeczy jest duża, mniejsza, najmniejsza bądź, która jest mała, większa, największa. Jak w każdej czynności, tak i tu – trening czyni mistrza. W momencie, gdy dziecko dobrze już będzie układało
i nazywało trzy przedmioty, dołóżmy kolejny.
Warto porozmawiać o… potrzebach roślin
Nie każde dziecko pod domem ma ogródek, w którym może obserwować rośliny
i wykonywać drobne prace. Warto postarać się i założyć z pociechą mały ogródek na parapecie czy balkonie. Dobrze, aby np. dwie doniczki należały tylko do dziecka! Taka skromna uprawa może skłonić przedszkolaka do codziennego obserwowania tego, co dzieje się w doniczkach, oraz z pewnością nauczy go odpowiedzialności. Nawet taka domowa hodowla bądź dbanie o jakąś posiadaną już roślinkę będzie dobrą okazją do rozmowy na temat tego, co roślina potrzebuje do wzrostu (woda, słońce, ziemia).
Warto poczytać…
- De Petigny Aline, N. Delvaux, Kamilka w ogrodzie, Grafag
- Jahson, Kajtuś w ogrodzie, Rea
Opracowanie zbiorowe, Julka. Przyjęcie w ogrodzie, Grafag
MIESZKAM W POLSCE
Pojęcia kraj czy ojczyzna to dla przedszkolaków słowa abstrakcyjne. Ich wyjaśnianie rozpoczęliśmy od tego, co dziecku najbliższe i znajome – rodzina, dom, ulica czy miejscowość. Była to baza do tematu o ojczyźnie i symbolach narodowych. Symbole narodowe, tradycje i święta łączą obecne pokolenia z przeszłymi, kształtują poczucie przynależności do określonej grupy ludzi o wspólnej kulturze, mówiących tym samym językiem.
Wprowadzamy w świat wartości: ja, samodyscyplina, uprzejmość…
Uczymy tego, co najważniejsze
- Doświadczenia emocjonalno-społeczne:
- przygotowanie do życia w społeczeństwie przez wdrażanie do używania zwrotów grzecznościowych, do zgodnego współdziałania w zespole;
- zwracanie uwagi na przestrzeganie zasad bezpieczeństwa oraz reguł zabawy.
- Doświadczenia sensoryczno-motoryczne i poznawcze:
- poznanie budynków: dom jednorodzinny, blok, określanie różnic i podobieństw domów;
- posługiwanie się nazwami pomieszczeń domowych i przyporządkowywanie do nich sprzętów domowych;
- wdrażanie do uważnego słuchania utworu;
- doskonalenie umiejętności budowania wypowiedzi poprawnej gramatycznie;
- doskonalenie koordynacji wzrokowo-ruchowej oraz sprawności manualnej;
- rozwijanie wyobraźni przestrzennej, rozpoznawanie kształtu figur geometrycznych: trójkąt, kwadrat, prostokąt;
- ćwiczenia artykulacyjne, usprawnianie warg i języka, wdrażanie do zachowywania prawidłowego toru oddechowego, kontrolowanie siły wydechu;
- doskonalenie pamięci i spostrzegawczości wzrokowej;
- wdrażanie do posługiwania się określeniami: niski, wysoki, oraz nazwami kolorów podstawowych;
- kształcenie poczucia rytmu;
- zapamiętywanie nazwy własnej ulicy oraz nazywanie znajdujących się na niej budynków, obiektów;
- nazywanie swojej miejscowości i znanych w niej obiektów;
- kształtowanie poczucia tożsamości narodowej – rozumienie nazwy swojego kraju: Polska, i budzenie przywiązania do niego;
- poznanie godła i flagi – symboli narodowych, posługiwanie się wyrażeniem flaga Polski.
Jak wspierać dziecko?
Warto uczestniczyć razem z dzieckiem w lokalnych uroczystościach organizowanych
z okazji obchodów różnych świąt narodowych, wystaw czy ważnych rocznic. Czytanie legend, zwiedzanie miejsc istotnych dla danej miejscowości oraz opowiadanie historii z nimi związanych rozwinie poczucie przynależności do większej wspólnoty. W ten sposób kształtuje się w dziecku poczucie tożsamości narodowej.
Warto porozmawiać o… miłości do ojczyzny
Warto rozmawiać z dzieckiem o tym, czym jest ojczyzna i jak w praktyczny sposób możemy wyrażać swoją miłość do naszego kraju. Warto kształtować świadomość, że ojczyzna to wszystko, co nas otacza – nasz dom, nasze podwórko, sąsiedzi, przedszkole, pani nauczycielka, koleżanki i koledzy, sklep i pani sprzedawczyni. Dbając o to, co wokół nas, oraz starając się o to, by nam się dobrze żyło, pokażemy swoją miłość do ojczyzny.
Warto poczytać…
- Chotomska, Legendy polskie, Literatura
- Olech, E. Bąk, Kto ty jesteś?, Wytwórnia
Opracowanie zbiorowe, Baśnie i legendy polskie, Nasza Księgarnia
CO SIĘ DZIEJE NA WIEJSKIM PODWÓRKU?
Krowy, konie, owce i inne zwierzęta z wiejskiego podwórka to bohaterowie kolejnego tygodnia. Przedszkolaki poznają nazwy zwierząt, ich odgłosy oraz upodobania żywieniowe. Dzieci bardzo lubią oglądać, głaskać i naśladować zwierzęta. Niestety
w dzisiejszych czasach niewielu przedszkolaków ma dziadków na wsi, stąd kontakt
z żywymi zwierzętami z wiejskiej zagrody jest często ograniczony do wycieczek przedszkolnych bądź krótkiego wypoczynku w gospodarstwie agroturystycznym, dlatego bardzo ważne jest zdobywanie wiedzy o tych zwierzętach chociaż w teorii.
Wprowadzamy w świat wartości: ja, samodyscyplina, poszanowanie prac kolegów i koleżanek…
Uczymy tego, co najważniejsze
- Doświadczenia emocjonalno-społeczne:
- przygotowanie do życia w społeczeństwie przez wdrażanie do zgodnej zabawy wspólnymi zabawkami;
- kształtowanie nawyku mycia rąk po zabawie i przed posiłkiem;
- zwracanie uwagi na przestrzeganie zasad bezpieczeństwa;
- nabieranie wiary we własne umiejętności – solowe śpiewanie refrenu.
- Doświadczenia sensoryczno-motoryczne i poznawcze:
- wdrażanie do uważnego słuchania utworu;
- poznanie przysmaków zwierząt wiejskiego podwórka: kury, królika, krowy, kozy, kota;
- rozpoznawanie i nazywanie zwierząt wiejskich;
- utrwalenie znajomości odgłosów zwierząt podwórkowych i gospodarskich;
- posługiwanie się nazwami zwierząt wiejskich – dorosłych i młodych;
- poznanie produktów, które powstają z mleka, rozumienie znaczenia jedzenia nabiału dla zdrowia;
- rozwijanie spostrzegawczości wzrokowej i słuchowej oraz sprawności manualnej, rozwijanie precyzji ruchów;
- rozwijanie zainteresowania książką;
- rozumienie wyrazów: buda, stajnia, obora, kurnik, rogi, kopyta, wymiona;
- usprawnianie mięśni warg i języka, ćwiczenia pionizujące język;
- doskonalenie umiejętności wiązania nazwy zwierzęcia z obrazkiem;
- doskonalenie słuchu fonematycznego;
- kształtowanie umiejętności klasyfikowania;
- doskonalenie liczenia;
- rozwijanie koordynacji wzrokowo-ruchowej.
Jak wspierać dziecko?
Dzieci bardzo lubią kontakt ze zwierzętami, lubią je obserwować i naśladować. Może zabawa w wiejską zagrodę przypadnie im do gustu? Wystarczy zbudować płot, np.
z plasteliny i zapałek, ulepić zwierzątka z plasteliny lub je narysować i wyciąć z kartonu. Taka zabawa utrwali nazwy zwierząt oraz dźwięki, jakie one wydają.
Warto porozmawiać o… domach zwierząt
W dzisiejszych czasach niewiele dzieci mieszkających w miastach ma kontakt ze zwierzętami hodowlanymi. Warto przyjrzeć im się z bliska, np. wybrać się na wycieczkę do gospodarstwa wiejskiego. Przy takiej okazji można porozmawiać o tym, co lubią jeść oraz jak nazywają się domy, w których mieszkają zwierzęta z wiejskiego podwórka. A może uda wam się zbudować jakiś dom z kartonu dla ulepionego z plasteliny zwierzątka?
Warto poczytać…
- Barska, M. Głogowski, A. Sójka, Reksio. Wielka księga przygód. Pouczające opowieści o przyjaźni i zabawie, Papilon
- Kozłowska, Zwierzęta na wsi, Wilga
Opracowanie zbiorowe, Reksio. Dobranocka wszechczasów. Najlepsze przygody, Papilon
Opracowanie zbiorowe, Zwierzęta i ich rodziny, Wilga
Opracowanie zbiorowe, Zwierzęta na wsi. Wesołe rodzinki, Wilga