Realizacja projektu rozpocznie się we wrześniu 2015 roku i trwać będzie do końca czerwca 2016 roku.

Celem ogólnym projektu jest zbliżenie dziecka do świata przyrody, poznawanie go, dostrzeganie jego piękna, nabywanie opiekuńczego stosunku do świata roślin i zwierząt, kształtowanie mądrego i umiejętnego współżycia człowieka z przyrodą, rozwijanie poczucia troski i odpowiedzialności o obecną i przyszłą jakość życia na Ziemi. Działania edukacyjne poparte obserwacją i osobistym doświadczeniem dają najlepsze rezultaty, gdyż opierają się na działaniu i przeżyciach emocjonalnych, a przez to zapadają w pamięć na całe życie. Wychodząc poza „Ja”, dziecko podąża w kierunku kolejnych drogowskazów: ziemia, ogień, woda i powietrze. Są to żywioły, najbardziej uniwersalne, powszechne i niepodważalne elementy rzeczywistości. Doświadcza ich każdy, bez nich nie dzieje się nic.

Ziemia to gleba, którą można rozgnieść w dłoni, spulchnić grabiami i zwilżyć wodą. W niej można zasiać nasiona, umieścić cebulki kwiatów czy też obserwować sposób poruszania się dżdżownicy. Ziemia to również planeta pokryta zbiornikami wodnymi i kontynentami oraz wszystko to, co się na niej znajduje: rośliny, zwierzęta, góry, pustynie, miasta i wsie, polne drogi i asfaltowe ulice, naturalne jaskinie i kopalnie, rzeźba i architektura. To skarby: węgiel, sól, glina i kreda oraz prehistoria zachowana w skamieniałościach.

Woda to wszelkie naturalne zbiorniki: morza, rzeki, stawy i jeziora. To również deszcz i pojedyncze krople spływające po szybie, grad, śnieg i mgła. Woda jest w organizmach, zwierzętach i roślinach. Paruje i zamarza. Służy do picia, gotowania, pływania, mycia i malowania. W niej można rozpuścić sól i cukier, można wymieszać ją z farbą, można sprawdzić, czy pływa po niej drewniana łódka, czy przenika ją światło, co się dzieje z makaronem zanurzonym we wrzątku, jak powstaje tęcza, a jak mgła, czy rośliny mogą żyć bez wody, jak powstają bańki mydlane i jak się robi filtr do uzdatniania wody. Można też zbadać, w co szybciej wsiąknie, w piasek, żwir czy ziemię, co się stanie, gdy wsypiemy do niej kawę, a co – gdy piasek. Jak zachowa się w wodzie olej, a jak – sok malinowy.

Ogień to światło i ciepło, to kominek, ognisko i grill, ale też pożar, zniszczenie i ciężka praca strażaka. Ogień to Słońce i gwiazdy, temperatura w sali i za oknem, ciepłe kraje, wesoła zabawa, żar uczuć, blask świec, światełka na choince i ciepłe życzenia. To ciasteczka pieczone w piekarniku i zupa na obiad. Nie można też pominąć tematu bezpieczeństwa, a zwłaszcza niebezpiecznych przedmiotów wokół nas, którymi można się oparzyć lub skaleczy. To żywioł niebezpieczny, jeśli bezpiecznie nie oswoimy z nim dzieci. Najwięcej niebezpieczeństw wynika bowiem z ich ciekawości i niewiedzy.

Powietrze to wiatraki na wietrze, energia, delikatna bryza, zefir, huragan, sztorm i burza, liście tańczące jesienią i babie lato, ptaki, chmury płynące po niebie, balony i samoloty. Powietrze to siła podmuchu wiatru obserwowana na uginających się konarach drzew i siła dmuchnięcia dziecka próbującego utrzymać w górze delikatne piórko. To odkurzacz zasysający podartą kartkę, suszarka wprawiająca w ruch kawałek bibułki, tańczący balon, z którego właśnie uchodzi powietrze. To również problematyka zanieczyszczenia środowiska, fabryki i spaliny, szara warstwa po zewnętrznej stronie szyb okiennych i niemiły zapach. W końcu też to, co przyjemne – woń perfum i olejków aromatycznych, ulotne marzenia, odległa, nieznana przyszłość i tajemnica.
Autorki projektu: Katarzyna Szatkiewicz, Izabela Ciułek